Portretfotografie

Iets wat ik met veel passie doe is het schieten van foto’s. Ik heb nog niet één specifieke richting ontdekt die ik fantastisch vind. Als je in de categorie fotografie kijkt, zul je ook van alles zien variërend van portretfoto’s, zoals deze post, evenementen, macro en fotomanipulatie. En dan heb ik maar het topje van de ijsberg hierop gezet. Veel van mijn foto’s zien nooit het ‘openbare daglicht’ maar zijn juist persoonlijke herinneringen.

Portretfotografie is een van de disciplines die ik erg leuk vind om te beoefenen. Hoe krijg je het karakter van iemand in een foto? Hoe zorg je voor die blik? Ik kan er nog geen goede uitleg voor geven. Als het lukt, en ik vindt dat het bij bovenstaande foto’s goed gelukt is, dan gaat het puur op mijn intuïtie.

Foto’s zijn een soort simpele variant van video voor mij. Het liefst maak ik video’s, daar heb ik u vast voor benaderd, maar vaak als ik alleen mijn fototoestel mee heb vind ik het makkelijker om alleen een foto te nemen. Meer mensen lijsten een foto in dan dat ze een video keer op keer afspelen.

Ik zie foto’s als een soort herinnering van een moment. Je hoort wel eens mensen zeggen dat de goeie ouwe tijd beter was, maar over 10 jaar zeggen we dat over deze tijd. Bij het maken van een foto probeer ik altijd een herinnering in mijn gedachten te maken. Een dagje in het park met een goede vrienden als Dejon (krulletjes) en Siem (brilletje) of je neefje toen hij klein was. Dingen die normaal waren in die tijd, maar waar je zoveel herinneringen aan kan koppelen, zoals die ene keer dat je zusje haar haar roze verfde in een impulsieve bui.

I wish there was a way to know you’re in the good old days, before you actually left them.

Andy Bernard (Ed Helms) in mijn favoriete serie: The Office

Het was niet mijn bedoeling om zo filosofisch te worden opeens. De rest van mijn portfolio gaat meer in over mijn werk en capaciteiten. Deze post gaat over meer over mij.